Blogumda her şeyden biraz olsun istiyorum. Sadece anne bebek odaklı yazılardan hoşlanmıyorum. Ancak şu dönemde izinli olduğum ve pek fazla aktivite yapmaya imkanım olmadığı için annelik ve bebek ister istemez hayatımı dolduran öncelikler. Neden böyle bir giriş yapma ihtiyacı duydum? Çünkü bu toplum anneyi ve bebeği gerçekten çok büyük bir baskı altına alıyor. Biraz insan içine karışayım diyorum bakıyorum hemen anneliğim, yaptıklarım sorgulanmaya başlamış. Söylenenleri takmamaya doğru bildiğimi yapmaya çalışıyorum. Ancak bu her zaman olmuyor bir şekilde can sıkıntısına yol açabiliyor.
Ne kadar yumurta sarısı verdiğimden tutun da, giydirdiğim kıyafetin kalınlığına kadar her şey sorgulanabiliyor. Dün bulunduğum ortam annelerden oluşuyordu. konuşulan konulara yapılanlara hayret ettim. dedikodusunu yapacak değilim elbette ama kafama takılan pek çok mevzu var.
Duruma göre rahat olan kimi zamansa evhamlı biriyim. Annelikte ise her koşulda sakin olmak gerektiğini düşünüyorum. Bebeğim benim için çok özel ama sadece benim için. Bir başkasından aynı özeni, ilgiyi beklemem büyük bir yanılgı olur. Evet o benim oğlum, canım ama aynı zamanda ayrı bir kişilik. Kendi karakteri var inşallah büyüdükçe farklılıklarını daha net anlayacağız. Kendi hayallerim üzerinden ona baskı kurmak bana çok yanlış geliyor. Çevremdeki pek çok annenin bunu yaptığını görüyorum. Evlatları üzerinde ağır bir baskı kuruyorlar büyük beklenti içerisindeler. İlk önce okumaya onun evladı geçmeli, her şeyın en iyisini onun evladı yapmalı gibi. Düşünüyorum da ne zor bir durum çocukların yaşadıkları.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder